طرز تهیه نان چاودار خانگی؛ نانی خوش‌طعم و مغذی

طرز درست کردن نان چاودار :

نان چاودار، نانی خوش‌طعم و مغذی است که به دلیل داشتن فیبر بالا، ویتامین‌ها و مواد معدنی، طرفداران زیادی دارد. این نان می‌تواند به عنوان صبحانه‌ای کامل، میان‌وعده‌ای سالم یا حتی در کنار غذاهای مختلف سرو شود.

این نان چاودار ساده و بدون ورز که با مخلوطی از نان و آرد چاودار، مقدار کمی عسل و چند قاشق چای خوری دانه زیره درست شده است، طعم زیبایی با بافتی دلچسب و جویدنی دارد که برای ساندویچ یا نان تست مناسب است. در کمترین زمان جمع می شود و در یک تابه تکی پخته می شود، اما دستور پخت را می توان دو برابر کرد و نان پخته شده به خوبی یخ می زند.

 

مواد لازم برای تهیه نان چاودار :

طرز تهیه نان چاودار خانگی :

هنگامی که مواد تشکیل دهنده خود را به طور دقیق اندازه گیری کردید. در یک کاسه بزرگ، آرد، نمک، مخمر فوری و دانه زیره سیاه را در صورت استفاده با هم مخلوط کنید. در یک کاسه متوسط، آب و عسل را با همزن بزنید تا عسل حل شود و به آرد اضافه کنید و سپس 1 قاشق غذاخوری روغن را اضافه کنید. با لیسک هم بزنید تا مایع جذب شود و مواد به شکل گلوله خمیری چسبناک در بیایند.

روی کاسه را با یک حوله ی مرطوب یا یک پوشش پارچه ای یا نایلون بپوشانید و به مدت 2 تا 3 ساعت در جای گرمی بگذارید تا حجم خمیر دو برابر شود.

فر را با دمای 375 درجه فارنهایت گرم کنید. یک قالب نان 8.5×4.5 اینچی (یا 9×5 اینچی) را با کره نرم شده چرب کنید.

وقتی خمیر دو برابر شد، یک قاشق غذاخوری روغن زیتون باقیمانده را روی آن بپاشید و با دست روغن را روی سطح بمالید تا پوشش داده شود. دوباره با دست خود خمیر را از کناره های کاسه آزاد کنید، سپس توپ را برگردانید تا طرف روغن پایین بیاید. خمیر را به شکل کلاف یا نان در آورید، سپس به قالب آماده شده خود منتقل کنید.

خمیر را روی میز بگذارید (ترجیحاً در یک نقطه گرم و بدون باد) به مدت 45 دقیقه تا یک ساعت یا تا زمانی که خمیر به میزان قابل توجهی در تابه ور بیاید - باید حدود یک اینچ از لبه تابه بالا بیاید.

قالب را به فر منتقل کنید و به مدت 45 دقیقه یا تا زمانی که سطح آن کاملاً قهوه ای شود بپزید. قالب را از فر خارج کرده و نان را روی توری خنک کننده قرار دهید. اجازه دهید نان حداقل 30 دقیقه قبل از برش خنک شود.

می توانید آن ها را بسته بندی کنید و در فریزر قرار دهید.

تغییرات نسبت به دستور اصلی عبارتند از:

ظرف: این یکی در یک تابه نان پخته می شود، برخلاف دو کاسه پیرکس یک لیتری. می توانید از تابه 8.5×4.5 اینچی یا تابه 9×5 اینچی استفاده کنید. و 8.5×4.5 اینچ نان کمی بلندتر تهیه می شود.

می توانید این میزان مواد لازم را نصف کنید و یا آن را به همان اندازه کاهش بدهید.

نکاتی برای تهیه نان چاودار :

نمک: من همیشه از نمک کوشر کریستال الماس استفاده می کنم. اگر از نمک کوشر مورتون یا نمک دریایی ریز استفاده می کنید از نصف مقدار حجمی یا همان مقدار وزنی استفاده کنید.

مخمر: اگر از مخمر خشک فعال استفاده می کنید، مخمر را روی مخلوط آب ولرم و عسل بپاشید و بگذارید 10 دقیقه بماند. سپس دستور را ادامه دهید.

زیره: اگر طعم زیره را دوست ندارید، به سادگی دانه ها را حذف کنید یا کمتر از آن استفاده کنید و یا اگر دوست دارید بیشتر از آن استفاده کنید.

تفاوت آرد چاودار با آرد گندم :

آرد چاودار از جهات مختلفی با آرد گندم متفاوت است، یعنی:

سبوس و مواد معدنی بیشتر: آرد چاودار سرشار از سبوس و مواد معدنی است. این امر باعث می‌شود نان چاودار تُردتر و حجیم‌تر از نان گندم باشد، زیرا سبوس تیز، شبکه گلوتن را که مسئول ایجاد ساختار در نان است، مختل می‌کند.

پروتئین های مختلف + پنتوسان بالا: آرد گندم حاوی دو پروتئین تشکیل دهنده گلوتن است: گلوتنین (که خاصیت ارتجاعی را افزایش می دهد) و گلیادین (که باعث افزایش کشش می شود). هنگامی که این پروتئین ها با آب مخلوط می شوند، گلوتن شروع به تشکیل می کند. از طرف دیگر آرد چاودار حاوی گلیادین و پروتئینی به نام گلوتلین (مشابه گلوتنین) است.

همچنین سرشار از پنتوسان (پلی ساکارید متشکل از قندهای کربنی) است. پنتوسان‌ها آب را جذب می‌کنند و برای رطوبت با گلیادین و گلوتلین رقابت می‌کنند که مانع از توسعه گلوتن در نان‌های چاودار می‌شود.

در نتیجه: تفاوت‌های ذاتی آرد چاودار و گندم، نان‌هایی با بافت و خواص متمایز به ارمغان می‌آورد. نان چاودار به دلیل سبوس و مواد معدنی بالا، مغذی‌تر است، اما به دلیل ضعف در تشکیل گلوتن، حجیم‌تر از نان گندم نیست.